- nüfuz
- is. <ər.>1. Bir adamın sözü keçmə, hörməti, etibarı, təsiri olma; hörmət, etibar, təsir; avtoritet. Naməlsəm camaatının arasında Əminin nüfuzu gündən-günə artır. N. N.. Cülus günündə iştirak etmək üçün xəlifə nüfuzu altında olan ölkələrin hökmdarları da öz mühafizə qoşunları ilə bərabər Bağdada gəlmişdi. M. S. O.. Nüfuz qazanmaq – hörmət qazanmaq, hörməti, etibarı artmaq, avtoritet qazanmaq. Nüfuzdan düşmək – hörməti, etibarı itmək, əvvəlki etibarı qalmamaq. <Xəlil> onun yanında nüfuzdan düşməsin deyə, işi birtəhər, zarafatla yola vermək istədi, zorla gülümsündü. M. Hüs.. Nüfuzdan salmaq – hörmətdən, etibardan salmaq, bihörmət etmək, alçaltmaq. <Sadıqov:> Bu məni biabır etməkdir, nüfuzdan salmaqdır. İ. Ə..2. Təsir etmə, keçmə, içəriyə işləmə. Nüfuz etmək – təsir etmək, işləmək, keçmək. Qurban . . sümüklərinə qədər nüfuz edən soyuqdan bir yumaq kimi büzüşdü. . A. Ş.. Onun iti nəzərləri geniş üfüqlərə nüfuz edir. M. Hüs.. May günəşi elə bil onun ürəyinin içinə qədər nüfuz edir. S. Rəh..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.